ادبیات انگلیسی ۲: آغاز ادبیات میانه + وقایع مهم و نویسندگان سرشناس

مقدمه

همانگونه که قبلا در مقاله مربوط به ادبیات انگلیسی اشاره شد دومین دوره ادبیات انگلیسی، ادبیات قرون وسطی یا میانه است که مورخان و تاریخ‌شناسان آن را به دو دوره عصر تاریکی و عصر فرهنگی تقسیم نموده اند؛ آنها معتقدند در عصر تاریکی نمی‌توان نگاهی شفاف از فرهنگ یا پیشرفت را دید. اما عصر فرهنگی در واقع رفته رفته این قرن را به رنسانس نزدیک تر نمود و گام های نوظهوری در عرصه فرهنگی اروپا به پا کرد.

درواقع ادبیات انگلیسی میانه یا قرون وسطی به مجموعه آثار ادبی گفته می‌شود که از سده ۱۲ میلادی تا دهه ۱۴۷۰ نگاشته شده اند. این دوره را به عنوان عصر فئودالیسم و عصر شوالیه‌گری نیز می‌شناسند.

با مقاله جدید پارسیان ادیب همراه باشید:

مرتبط مطالعه کنید: ادبیات انگلیسی: معرفی دوره‌های زمانی + ادبیات کهن (آنگلوساکسون)

تقسیم بندی آثار ادبی

دینی و مذهبی همچون: آثار جولیان نرویچی و ریچارد رول

عشق درباری

آرتوری

ناگفته نماند که بسیاری از آثار چاسر خارج از این دسته بندی است.

چگونه زبان انگلیسی توانست استاندارد شود؟

پس از فتح انگلستان به دست نرمن‌ها، زبان فرانسوی حقوقی، تبدیل به زبان استاندارد دادگاه‌ها، پارلمان و جامعه شد. گویش‌های نرمن طبقهٔ حاکم با زبان آنگلوساکسونی مردم درآمیخت و زبانی با عنوانی آنگلونرمنی ایجاد شد. پس از آن آنگلونورمنی در گزاری تدریجی به شکل انگلیسی مدرن در آمد. 

با گذر زمان، بار دیگر انگلیسی اعتبار گذشته را بازیافت و در ۱۳۶۲ میلادی جایگزین فرانسوی و لاتین در پارلمان و دادگاه‌ها شد. در سدهٔ چهارده میلادی بار دیگر آثار مهمی در ادبیات انگلیسی پدید آمدند که از مهمترین آن می توان به آثار چاسر اشاره کرد. در نیمهٔ بعدی این سده شاهد تثبیت زبان انگلیسی به عنوان زبان نگارشی و گرایش ادبا به نگارش غیرمذهبی هستیم.

 ویلیام کاکستون در سال‌های پایانی سدهٔ ۱۵ چهار پنجم از آثار خود را به زبان انگلیسی منتشر کرد. این حرکت باعث شد تا انگلیسی استاندارد شود و واژگان آن گسترش یابند.

چگونگی شروع عصر میانه:

قرون وسطی یا عصر شوالیه گری در واقع دلیلی بر شکل‌گیری انگلیسی آنگلو‌ساکسون و میانه شد که جدایی آنها در سال ۱۰۶۶ میلادی اتفاق افتاد و همین موضوع پس از مدتی باعث تحولی عظیم در شکل گیری ادبیاتی تازه تر در انگلستان گردید و ادبیات انگلیسی را دچار تغییرات اساسی و البته مثبت نمود.

شماری از افراد از این قرن به دوران طلایی یاد می کنند چرا که در این دوران صنعت چاپ وارد بریتانیا شد و همچنین افرادی بجز روحانیون نیز توانستند به رشد فرهنگی و ادبی دست یافته و در حقیقت بریتانیا با رشد طبقه میانی در طی آن سالها روبرو گردید.

از آنجا که خواندن متون انگلیسی کهن برای همگان غیرممکن است. به همین دلیل رشته دانشگاهی جداگانه ای به نام زبان انگلیسی کهن به این مهم اختصاص یافته است.

و این امر باعث شد تا فهم و درک آن متون برای بیشتر افراد قابل فهم شود.

وقایع مهم در این دوره

۱۲۰۰: آغاز دوران میانهٔ ادبیات انگلیسی.
۱۴۰۰–۱۳۶۰: اوج ادبیات میانه انگلیسی: جفری چاسر
۱۴۸۵: چاپ کتاب Morte d’Arthur اثر سر توماس مالروی(Malroy) توسط ویلیام کاکستون. این کتاب جزو اولین کتب چاپ شده در انگلستان است.

شاعران و نویسندگان سرشناس این دوره

• جفری چاوسر(Geoffrey Chaucer) (۱۴۰۰–۱۳۴۳)
• سر توماس مالروی (۱۴۷۱–۱۴۰۵)
• ویلیام کاکستون (۱۴۹۱–۱۴۲۲)

مهم‌ترین نویسندهٔ انگلیسی میانه جفری چاسر است که در اواخر سدهٔ ۱۴ میلادی فعال بود. چاسر که بسیاری او را «پدر ادبیات انگلیسی» می‌دانند به این دلیل ستوده می‌شود که توانست به جای استفاده از زبان‌های فرانسه یا لاتین، قدرت هنری زبان انگلیسی بومی را به نمایش بگذارد. شاهکار چاسر حکایت‌های کنتربری است که موفقیت بزرگ فرهنگ غرب به‌شمار می‌رود. به دلیل اهمیت جفری چاسر در مقاله های بعدی به بررسی آثار، زندگی و شخصیت او خواهیم پرداخت.

توماس مالروی

تامس مالوری (انگلیسی: Thomas Malory؛ ۱۴۱۵ – ۱۴ مارس ۱۴۷۱) سیاست‌مدار و نویسنده اهل پادشاهی انگلستان بود.

نخستین ناشر و چاپخانه‌دار انگلیسی

ویلیام کاکستون (William Caxton ) در حدود ۱۴۲۲ در احتمالاً تنتردن در ویلد کنت زاده شد. نخستین ناشر و چاپخانه‌دار انگلیسی بود.

زندگی و فعالیت‌های کاکستون

او در ابتدا به کار تجارت لباس در لندن مشغول بود اما در ۱۴۴۱ به بروژ رفت و تا ۱۴۷۰ در آنجا ماند. او سپس در ۱۴۷۱ به کلن رفت و احتمالاً کار چاپ را در مدت ۲ سالی که در آنجا بود آموخت. دیری نپایید که کاکستون نخستین کتاب انگلیسی‌زبان با عنوان «مجموعه تواریخ تروآ» را که خود از فرانسه به انگلیسی برگردانده بود در ۱۴۷۵ به چاپ رساند. او سپس در ۱۴۷۶ به انگلستان بازگشت و انتشاراتی خود را در وست‌مینستر راه‌اندازی نمود.

کاکستون در ۱۴۷۶ حکایت‌های کنتربری (اثر جفری چاوسر) و سپس در سال ۱۴۷۷ «سخنانی از فیلسوفان» را به چاپ رساند که نخستین کتاب چاپ انگلستان شناخته می‌شوند. همچنین در ۱۴۸۵ اثر سر توماس مالوی «مرگ شاه آرتور» را چاپ کرد با این حال از نظر شخصی اعتقادی به آن نداشت و خوانندگانش را تشویق می‌کرد که در صحت آنها همچون او مشکوک باشند “شما آزاد هستید که روایت مالوی را بپذیرید یا رد کنید»

کاکستون در حدود صد عنوان کتاب را به چاپ رساند و قصه‌های کنتربری تنها یک سوم از آنها به صورت نسخه‌های کامل یا بخشی از اثر اصلی بر جای مانده است. او همچنین کار ترجمهٔ آثار فرانسوی‌ای که به چاپ می‌رساند را خودش عهده‌دار بود. ویلیام کاکستون در حدود ۱۴۹۲ در لندن درگذشت.

باید ازین به بعد منتظر ظهور و تجلی آثار فاخر و جهانی که به زبان انگلیسی نوشته شده‌اند باشیم و لازم به ذکر است که دست کم از سدهٔ ۱۴ میلادی می‌توان رد پای شعرای ایرلندی را در ادبیات انگلیسی یافت.