گذشته حروف انگلیسی (۲): داستان اختراع کاغذ

مقدمه

همانطور که در مقاله گذشته حروف انگلیسی مطالعه کردید پیشینه و تاریخ بیشتر حروف الفبا در دنیا یکسان است اما اینکه واقعا منشأ اصلی آن کجاست و چه کسانی برای اولین بار آن را اختراع کردند اطلاعی در دست نیست.

با مقاله جدید پارسیان ادیب همراه باشید

چرا الفبای لاتین منشأ بسیاری از زبان‌های دنیاست؟

امروزه گسترده ترین الفبای جهان الفبای لاتین است، الفبایی که قرن‌ها پیش رومیان باستان از آن استفاده می‌کردند. هنگامی که ارتش‌های روم اروپا را فتح کردند، مردمی که در اسپانیا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، اسکاندیناوی و انگلیس زندگی می‌کردند شروع به نوشتن به زبانهای خود کردند ، اما با استفاده از الفبای لاتین. این کشورها سپس فرهنگها و زبانشان را در مستعمرات خود که در آسیا، آفریقا و قاره آمریکا داشتند گسترش دادند، بنابراین مردم این قاره‌ها نیز از الفبای لاتین استفاده کردند.

علاوه بر الفبای لاتین، الفباهای دیگر با منشأ مشترک لاتین در سراسر جهان گسترش یافته است، مانند حروف عبری و عربی، که از الفبای فنیقی ناشی می‌شوند، و الفبای سیریلیک، که در روسیه و اروپای شرقی استفاده می‌شود و از الفبای یونانی گرفته شده است.

آیا حروف در زبان‌های مختلف اصوات یکسان دارند؟

زبانهایی که امروزه در جهان صحبت می‌شوند از تعداد حرف‌هایی که در حروف الفبا آنها بیان می‌شوند دارای صداهای بیشتری هستند. به عنوان مثال‌، الفبای انگلیسی ۲۶ حرف دارد ، اما محاسبه شده است که بسته به لهجه‌، بیشتر انگلیسی زبانان بیش از ۴۰ صدای مختلف استفاده می‌کنند. از این رو‌، بسیاری از حروف ما در واقع بیش از یک صدا را نشان می دهند. به عنوان مثال، در ایتالیایی، حرف O در ORMA و ORO به همان صورت نوشته می‌شود.

زبان‌ها همه صداهای یکسانی با یکدیگر ندارند. ممکن است اصواتی وجود داشته باشد که در یک زبان مورد استفاده قرار بگیرد درحالی که زبان‌های دیگر آن اصوات را نداشته باشند.

 به عنوان مثال ، برای یک آلمانی ، صداهای v و w در زبان انگلیسی یکسان به نظر می رسند، اما برای زبان انگلیسی یکسان نیستند. این پدیده در عبور الفبا از یک قوم به قوم دیگر، سپس از یک زبان به زبان دیگر، اتفاق افتاد.

صداهای مختلف از حروف

بسیاری از زبان‌ها از حروف یکسان استفاده می‌کنند، اما اغلب آنها را با صداهای مختلف ترکیب می‌کنند. به عنوان مثال‌، اسپانیایی‌، آلمانی و انگلیسی حرف J را در الفبای خود دارند. در انگلیسی این حرف JAY  نامیده می‌شود. در اسپانیایی JOTA  نامیده می شو و در آلمانی JOT  نامیده می‌شود.

مردم در استفاده از الفبای مشابه بسیار خوب هستند‌، اما آن را با صدای زبان خودشان سازگار می‌کنند.

 هر زبان می‌تواند صداهایی داشته باشد که زبانهای دیگر ندارند، مردم مختلف روشهایی را برای استفاده از حروف موجود در الفبای لاتین‌، برای نشان دادن چندین اصوات مختلف، ابداع کرده‌اند. مثلاً انگلیسی، بعضی اوقات چندین حرف را با هم ترکیب می‌کند تا برخی از اصوات آن را نشان دهد، به عنوان مثال CH ، SH ، TH. همچنین در ایتالیایی با SC SCH GL GN و غیره اتفاق می افتد و همچنین در اسپانیایی R با RR متفاوت است یا L با LL متفاوت است.

کاغذ چگونه و چرا اختراع شد

در مقاله قبل گفته شد که علت بوجود آمدن حروف کوچک چه بوده است، بله ابتدا فقط حروف بزرگ وجود داشتند اما با اختراع پاپیروس و ارزش بالای آن برای آنکه نوشته‌ها جای کمتری را اشغال کنند و سرعت نوشتن بالا برود حروف کوچک اختراع شدند درواقع خواندن حروف بزرگ هم خود یک مشکل دیگر بود چون کار بسیار سختی بود و منجر به اختراع حروف کوچک به شکل امروزی شد.

اما اینکه پاپیروس و کاغذ چگونه و توسط چه کسانی اختراع شد خود داستان دیگری است:

جمعیت شبه جزیره سینا و فنیقی‌ها به جای پاپیروس از لوح‌های سفالی استفاده می‌کردند. آنها قبل از استفاده از خط برای بیان منظور خود تصاویر را نقاشی می‌کردند، ترسیم تصاویر عالی روی خاک رس نرم کار آسانی نیست و این ممکن است یکی از دلایل توسعه حروف الفبا در این مناطق باشد.

مصریان

مصریان یک وسیله نوشتاری به نام پاپیروس اختراع کردند که آن را از گیاهی که در حاشیه رود نیل رشد می‌کرد، تهیه کردند. ترسیم سطح پاپیروس بسیار آسان بود. اما پاپیروس بسیار گران بود و مردم برای پس انداز پول در هر دو طرف هر ورق می‌نوشتند. بعدها آنها رنگهایی را که می‌توانست نوشتار را از پاپیروس شستشو داد اختراع کردند تا بتوانند چندین بار از آنها استفاده کنند. پس جوهر سیاه با دوده مخلوط با تفاله پاپیروس تولید شد.

 رومی‌ها هم از رول‌های پاپیروس و هم از لوح های سفالی استفاده می‌کردند. آنها غالباً كتیبه‌های خود را با سنگ‌، مخصوصاً بر روی دیوارهای ساختمان‌های عمومی و بناها‌، تراش می‌دادند. بسیاری از رومیان نیز برای نوشتن قرص‌های چوبی کوچک با روکش موم را با خود حمل می‌کردند

با شروع قرون وسطی، مردم شروع به نوشتن روی پوست حیوانات کردند. هر دو نوع پوست ساده و چرم بسیار گران قیمت بودند و این باعث محدود شدن تعداد نوشته‌های قابل تهیه می‌شد.

کاغذی که در قرن اول قبل از میلاد در چین اختراع شد، تا قبل از قرن ۱۲ میلادی به اروپا نرسیده بود. تا زمان تولید سیستم های تولید انبوه، که قرن ها بعد اتفاق افتاد، کاغذ کالای لوکسی بود که به افراد معدود و ثروتمند اختصاص داشت.