گذشته حروف انگلیسی (۴): وجه تسمیه و رازهای و رمزهای هر حرف

مقدمه

در ادامه داستان مربوط به حروف الفبای زبان انگلیسی و پس از بررسی‌های مختلف با فراز و فرود این حروف آشنا شدیم، در این مقاله که آخرین نوشته در مورد گذشته الفبای لاتین است، به وجه تسمیه هر حرف می‌پردازیم. اینکه از کجا آمده‌اند، چرا بدین شکل و شمایل نوشته می‌شوند و چه داستانی را پشت سر گذاشته اند؟

با مقاله جدید پارسیان ادیب همراه باشید:

 مرتبط مطالعه کنید: گذشته حروف انگلیسی: قصه تکامل شکل حروف 

حروف انگلیسی از کجا آمده اند؟

در مقاله قبل وجه تسمیه حروف A و B را مطالعه کردیم، در این مقاله بقیه حروف را بررسی می‌کنیم:

حروف C و G

در دنیای حروف، G از نزدیکان C است. نام آن GIMEL بود. برخی از زبان شناسان معتقدند که این واژه از کلمه ای به معنی “چوب انداختن”، ابزاری که برای شکار حیوانات استفاده می‌شود، گرفته شده است. اما برخی دیگر این کلمه را به نام شتر می‌دانند. شکل حرف فنیقی شبیه کوهان شتر است. برخی دیگر نیز با اشاره به شکلی که در الفبای سینائی دارد، بیان می‌کنند که این کلمه به معنای زاویه است. برخی معتقدند که حدود ۲۴۰ سال قبل از میلاد، یک استاد به نام Spurius Carvilius حرف G را به الفبای لاتین وارد کرد، اما از قطعی بودن آن اطمینان نداریم.

حرف D

دانشمندان کاملاً مطمئن هستند که حرف D ما از حرف DALETH فنیقی ها نشأت گرفته است که در زبان آنها به معنی درب بوده است. آنچه مشخص نیست این است که چرا این حرف شباهت چندانی به در ندارد. ایده دیگر این است که شکل نشان D  از الفبای سینایی گرفته شده است. درواقع پس از ۴۰۰۰ سال، گفتن چیزی با قطعیت دشوار است.  

حرف E

معنای آن هرچه باشد، هم در سینایی و هم در فنیقی صامت بوده. وقتی از یونانیان قرض گرفته شد، به مصوت EPSILON تبدیل شد، که صدای کوتاه e را داشت. یونانی ها برای صدای E طولانی از حرف متفاوتی استفاده می‌کردند.

حروف U, V, W, Y

برای قرنهای متمادی، مردم بی تفاوت از نماد U و نماد V استفاده کردند. بعداً، U فقط به عنوان مصوت و V فقط به عنوان صامت استفاده می شد. امروز انگلیسی از Y به عنوان صامت در کلماتی مانند YOU و YET و به عنوان مصوت در کلماتی مانند BABY یا MY استفاده می کند. در واقع این بر می‌گردد به مبحثی که قبلاً ذکر کردیم و عنوان شد که یک حرف در هر زبان ممکن است صداهای زیادی را شامل شود.

حرف H

نماد H در ابتدا به عنوان یک صامت مورد استفاده قرار می‌گرفت، سپس به عنوان مصوت از آن استفاده شد و اکنون دوباره یک صامت است. در الفبای سینایی به آن   KHET می‌گفتند، و به معنی طناب بافته یا پیچ خورده بود. مانند حروف فعلی زبان انگلیسی تلفظ می‌شد. 

حروف I و J

حروف I و J نیز مانند C و G با هم ارتباط نزدیک دارند. هر دو از نشان YOD از الفبای سینایی و فنیقی می‌آیند، YOD یک صامت بود، صدایی که احتمالاً شبیه صدای انگلیسی در کلمه Yard یا ایتالیایی در کلمه IATO بود.

یونانیان آن را IOTA نامیدند و شکل ساده تری به آن دادند. از آنجا که این یک صامت بود که یونانی ها به آن نیازی نداشتند، آنها از آن به عنوان یک مصوت برای صدای I استفاده کردند. در قرون وسطی، مردم کشورهای انگلیسی زبان شروع به تلفظ این نماد با G ‌کردند.

در حدود قرن شانزدهم میلادی، انگلیسی زبان ها شروع به نوشتن یک قلاب کوچک در انتهای حرف I کردند که به عنوان صامت بود و بنابراین J از I متولد شد.

اسپانیایی، آلمانی و انگلیسی حرف J را در الفبای خود دارند. در انگلیسی این حرف JAY نامیده می شود. در اسپانیایی JOTA نامیده می شود و صدایی شبیه H تنفس دارد. در آلمانی JOT نامیده می شود و به نظر می رسد شبیه Y. همان بحث، زبان های مختلف، اصوات مختلف.  

مرتبط مطالعه کنید: گذشته حروف انگلیسی (۲): داستان اختراع کاغذ

حروف Q و K

هر دو حروف سینایی و فنیقی دو نوع صدای K داشتند. اگرچه صداها شبیه به هم بودند، حروف نمایانگر آنها بسیار متفاوت بودند. یکی از دو نشان نمایانگر صدای K، KAPH نام داشت که به معنی “کف دست” بود. حرف دیگر QOPH نام داشت و صدایی شبیه Q فعلی داشت. ما مطمئن نیستیم که کلمه QOPH به چه معنی است. نماد آن شبیه گره‌ای است که روی طناب یا چشم سوزن ساخته شده است.

یونانیان KAPH را وام گرفتند، آن را KAPPA نامیدند و شکل آن را شبیه K فعلی کردند. رومیان نیز آن را پذیرفتند، اگرچه به ندرت از آن استفاده می کردند، زیرا C لاتین هم برای صدای C و هم برای صدای K  استفاده می‌شد.

در برخی از مناطق یونان حرف KAPH نیز معرفی شد که KOPPA نامیده می‌شد. رومیان نیز این حرف را پذیرفته و آن را به Q تبدیل كردند. آنها فقط در مقابل U از آن استفاده كردند، همانطور كه ​​هنوز در ایتالیایی انجام می دهیم، و مانند انگلیسی برای كلماتی مانند QUIET، QUEEN و غیره … 

حرف L

مردم شبه جزیره سینا از چوب مخصوصی استفاده کردند که آن را LAMED می نامیدند. نماد این چوب در اصل نماد L ما است. فنیقی ها منحنی حرف L را به سمت پایین حرکت دادند. یونانی ها منحنی را به گوشه ای تبدیل کردند. این زاویه طی چندین قرن از جهات مختلفی عبور کرد، هم با الفبای یونانی و هم با زبان لاتین، تا این‌که شکل فعلی به خود گرفت.

حرف M

کلمه آب بلافاصله ما را به فکر تشنگی‌، شستشو‌، شستن‌، شنا‌ و آشپزی می‌اندازد. آب با حرف M چه ارتباطی دارد؟ مردم شبه جزیره سینا و فنیقی‌ها این حرف را از MEM که به معنای آب بود گرفتند. شکل این حرف نشان دهنده امواج است. از آنجا که می‌دانیم فنیقی‌ها پیمایشگران بزرگی بودند، جای تعجب نیست که آنها از امواج دریا به عنوان نماد آب استفاده کردند. 

حرف N

با نگاه کردن به نماد الفبای سینائیسی برای کلمه NUN، فکر می‌کنید معنی آن چیست؟ مار؟ ماهی؟ مردمی که در کنار سواحل دریای سرخ و دریای مدیترانه زندگی می‌کردند، مطمئناً ماهی را اساس رژیم خود قرار می‌دادند. در این زبان ها NUN به معنی ماهی است. همچنین ممکن است که در میان مردم شبه جزیره سینا، نام این حرف NAMESH باشد، به معنی مار، و فنیقی‌ها آن را به NUN تبدیل کرده‌اند که به معنی ماهی است، تا نماد بیشتر شبیه نشان M آنها باشد، MEM، که به معنی آب است. شاید در طول قرن ها، به دلیل ارتباط نزدیک بین حروف M و N در حروف الفبا، این نماد در نتیجه شکل ماهی به خود گرفت. این دو حرف در کنار هم هستند و هر دو نمایانگر اصوات بینی هستند، یعنی با عبور هوا از بینی تلفظ می‌شوند.

چهار حرف ما، O، P، R و S از نام قسمت های صورت آمده است. 

حرف O

حرف O از نام AYIN به معنی چشم آمده است. هنگامی که یونانیان این نماد را تصویب کردند، آن را گرد کردند و از صامت به مصوت تبدیل کردند و نام OMICRON را به آن دادند. 

حرف P

حرف P از نام PE به معنای دهان می آید.

حرف R

حرف R از نام RESH به معنای سر آمده است. یونانیان این حرف را THO نامیدند و آن را به صورت P  می‌نوشتند. رومیان بعداً آن را شبیه R امروزی نوشتند. 

حرف S

SHIN احتمالاً کلمه‌ای است که در شبه جزیره سینا برای TEETH استفاده شده است. در فنیقی، صدای SHIN شبیه SC ایتالیایی و انگلیسی SH بود، اما یونانی ها از آن برای صدای S استفاده می‌کردند.

حرف T

حرف T، در اصل، شباهت زیادی به X ما داشت. نام آن در میان مردم شبه جزیره سینا، TAU، شاید به معنای چرخ باشد. نوشتنش آنقدر راحت است که حتی امروز نیز افرادی که نوشتن را یاد نگرفته‌اند از علامت مشابهی برای امضا استفاده می‌کنند!

حرف X

نام و نحوه تلفظ آن  در انگلیس (ایکس) است، آمریکایی‌ها به آن اکس میگویند. همچنین در الفبای آوانگاری بین‌المللی، نیز برای نمایش آواهای (خ ز س) به کار می‌رود. در ریاضیات این حرف در برخی ترکیب‌ها به معنای ناشناخته یا مجهول نیز به کار می‌رود. مانند: اشعه ایکس

جالب است بدانید، در بسیاری از مناطق، محل گنج را با X نشانه گذاری  می‌کنند همچنین معماران باستانی در دوره اشکانی و ساسانی، اغلب برای نشان دادن نقطه صفر مرزی  (حدود دو کشور) از نماد X  استفاده می‌کردند. 

حرف Z

حرف Z  ابتدا از حروف الفبا حذف شده و دوباره به آن اضافه شده است، برای مردم شبه جزیره سینا و فنیقی‌ها، ZAYIN به معنی سلاح یا خنجر بود. یونانیان این حرف را ZETA می‌نامیدند و شکل آن را تغییر دادند،

رومی ها هرگز از ZETA یونانیان استفاده نکردند. آنها هیچ کلمه‌ای نداشتند که شامل صدای Z باشد، به استثنای تعداد کمی کلمه از ریشه یونانی، اما برای این چند کلمه آنها فکر می‌کردند که صدای S به اندازه کافی شبیه صدای Z است تا بتوانند آن را جایگزین کنند. در سال ۳۱۲ قبل از میلاد، یک مقام رسمی به نام Caecus دستور داد که Z از الفبا حذف شود. در حدود سال ۱۰۰ میلادی، رومی‌ها بسیاری از واژه‌های یونانی را برای زبان خود وام گرفتند که قبلاً از آنها استفاده نمی‌کردند و بنابراین کشف کردند که Z  می‌تواند برای آنها مفید باشد و آن را به انتهای حروف الفبای خود اضافه کرده‌اند که هنوز هم همانجاست.

یک نکته: در الفبای انگلیسی، Z در ایالات متحده و انگلیس نام متفاوتی دارد. در ایالات متحده آمریکا Z را ZEE  می‌نامند، در حالی که در انگلیس ZED نامیده می‌شود.